The Belligerent Patient is Back/Nie Mila Pacjentka Wrocila

The Belligerent Patient Is Back (but only for a day or two)

July 26, 2009

 

Since I've been long term in the hospital I have been allowed to have a three 10 minute walks per day.  This suited me just fine because I like to go down to the cafeteria to pick out my food.  Well, this morning my blood pressure was pretty low and I took my sweet time going down to the cafeteria.    My blood sugar was low too and I started to feel a bit dizzy.  So I hurried back to my room and laid down, and informed my nurse.

 

Big mistake.  Panic of course.  The on call doctor came in and confined me to bed rest.  She forbid me to leave my room, and forbid me from going to the cafeteria and she put it in my orders.  I begged for a second chance, but the on call doctor was a very old bossy woman.   You can't reason with her kind.  What's wrong with us old women?

 

When my Maternal Fetal Medicine specialist came to see me, I begged her to change my orders.  "I need pick out my precious delicious food, please!" I begged and begged.  She finally told me that I can leave my room if someone wheels me around in a wheel chair.  But who is going to do that?  The nurses told me that they are too busy.

 

Where is my friend Ashley when I need her?  Ashley is my friend who lives close to me on post.  We are very close friends and since I don't like to drive, she is my driver.  She drives my kids to preschool, she drives me to the store, and she drives me to women's church activities.  But Ashley is currently on vacation till the second week in August.  Is she were here, I bet she would drive me around in my wheelchair…

 

This confinement to my room was not good for my mental well being, or for my belligerent attitude, or for my blood pressure.  I've had to download some church hymns and continuously play them to keep my attitude at bay.

 

Luckily this confinement only lasted a couple of days till my new regular doctor returned.   Dr. Christy thought it was silly to keep me from short walks, so she changed my orders to back like they were before.  I love my new doctor.  She and I just think alike, so she must be right.  

 

In other news, my family came to visit Sunday.  They always have a grand old time here and they never want to leave.  Samuel and Isaiah usually engage in a pillow fight, that we had to modify to pillow fencing.  You can hit your opponent's pillow and your object is to knock his pillow out of his hand.  If, however, you hit our opponent, you lose.

 

My friend Ashley's husband, Stephen, also came Sunday with my husband to give me the sacrament.  They both hold the priesthood in our church and they were directed by our bishop to do so until I leave the hospital. 

 

My kids had an especially grand time playing with Stephen.  He invented a game of chasing Isaiah and Grace with Samuel and Nephi in the wheel chair.  My room is big enough to rearrange into a wheelchair racing track.  There was lots of running and giggling and running into the curtain. 

 

When my husband wheeled me to the cafeteria, Stephen stayed behind to watch our hyper kids.  He convinced them to go turn all the lights out, close the blinds, and go to sleep in my bed so maybe they wouldn't have to leave.  They readily agreed.  But when it was time to go, they would not get out of the bed and a new game commenced.  As Stephen dragged one giggling kid out of bed, another one would climb back in.  Round and round the running and laughing continued 'till Josh finally somehow firmly called the activity to a stop and dragged the kids home.   It was very nice to have Stephen playing with the kids and entertaining them.  So often Josh and I are into guiding and correcting that we miss out on the fun.

 

Sylwia

 

Niemila Pacjentka Wrocila (ale tylko na dzien lub dwa)

26 Lipiec 2009

 

Od czasu kiedy moja kondcja w szpitalu sie poprawila, to dostalam pozwolenie chodzic 10 minut na dzien.  To mi sie bardzo spodobalo bo lubie chodzic na stoluwke i wybierac sobie jedzenie.  Pare dni temu jak sie obudilazm to moje cisnienie bylo bardzo niskie,  tez bylam bardzo glodna.  Wiec poszlam na stoluwke wybrac sobie sniadanie.  Ale jak doszlam do stoluwki to zaczelo mi sie w glowie krecic i bylo mi slabo.   Odrazu wiec wrocilam do pokoju , polozylam sie, i  powiedzialam o tym mojej pilegniarce.

 

Niestety to byl blad.  Wszyscy zaczeli panikowac.  To sie stalo w sobote, wiec inna pani lekarz mial dyrzur.   Przysla do mojego pokoju i powiedziala mi ze musze caly czas lerzec w lozku i wcale nie wstawac.  Nie wolno mi nigdzie chodzic szczegolnie na stolowke.  Powiedzialm jej ze jak sie napilam soku to sie lepiej poczulam i zeby zmnienila zdanie.  Ale ona powiedziala Nie.  Ta pani lekarz to bardzo stara uparta  kobieta.  Z takimi nie ma co sie klocic, bo nigdy nie wygrasz. 

 

Jak pani specjalistka przyszla robic sonde dziecka, to zapytalam czy ona moze zmienic te nowe reguly dla mnie.  Powiedziala ze stara pani doktor ma racje i ze powinnam lezec w lozku.  Zaczelam ja blagac ze ja musze isc na stolowke wybrac moje jedzenie.  W koncu powiedziala mi ze moge isc na stolowke jesli ktos mnie zawiezie krzeslem na kolkach dla invalidow. 

 

Tu w Georgia ja mam bardzo bliska przyjaciolke ktora nazywa sie Ashley.  Ja nie lubie prowadzic somochodu, a ona bardzo lubi.  Wiec najczesciej jak gdzies chce jechac to ona prowadzi samochod.  Ona wozi moje dzieci do przedszkola, wozi mnie do skepow, i na spotkania dla kobiet w kosciele.  Niestety Ashley jest  na wakacjach przez ostatnie 2 miesiace.  I nie wroci az w polowie Sierpnia.  Jesli ona by tu byla to napewno by przyszla do szpitala codziennie mnie wozic na wuzku dla invalidow.  Ale niestety jej nie ma!

 

To ze bylam zabroniona gdziekolwiek chodzic i tylko lezec w lozku, mnie denerwowalo i tez nie dobrze wpywalo na moje samo poczucie i na moje cisnienie. 

 

Ale naszczescie w Poniedzialek jak moja wlasna Pani lekarz wrocila to powiedziala ze ona zmnienia te reguly, i ze znowu mam prawo chodzic 10 minut na dzien.  Bardzo lubie moja nowa Pania lekarz, bo ona mysli dokladnie tak jak ja.  Wiec napewno ma racje.

 

W niedziele Josh i moje dzieci i mojej kolerzanki Ashley maz Stephen przyszli mnie odwiedzic.  Josh i Stephen maja kaplanstow w moim kosciele wiec przyniesli mi komunie do szpitala.  Nasz biskup im powiedzial ze maja zezwolenie co tydzien mi komunie przynosic jak jestem w szpitalu.

 

Stephen tez bardzo fajnie sie bawil z naszymi dziecmi.  Wsadzil dwoje (Samuel i Nefi) do wuzka dla inwaliduw, przesunol meble, i ganial za Isiaiah i Grace wuzkiem.  Dzieci bardzo chetnie lataly i sie smialy.  Tez jak Josh mnie zawiolz wuzkiem dla invalidow na stolowke, to Stephen powiedzial ze jesli dzieci moje pojda spac, to moze nie beda musialy isc do domu.  Bo moje dziec bardzo lubia tu byc w szpitalu i tu sie bawic, i nigdy nie chca isc do domu.  Wiec Stephen zgasil wszstkie swiatla i chopcy udawali ze spali w moim luzku. 

 

Ale jak juz byl naprawde czas aby pojc do domu to nowa gra sie zaczela.  Stephen by wyjol jedne dziecko z lozka a inne by spowrotem wskoczylo.  Tak skakali z lozka do knapy.     Po pol godzinie jakos Josh wreszcie te gre zatrzymal i wszycy poszli do domu.  Bardzo fajnie ze Stephen mogl tak z dziecmi szalec.  Nieraz my jako rodzice tak duzo dajemy wzkazuwek i tak duzo uczymy, ze czesto nie mamy okazji na take szalenskie zabawy!

 

Sylwia

The Widow's Mite / Biednej Wdowej Grosz

The Widow’s Mite

July 27, 2009

 

Today one of my friends hurt my feelings.  Not intentionally, I just took it that way because I’m pregnant.  So, I was lying in my hospital bed crying.  The cleaning lady came in and asked what was wrong.  I briefly told her it was something about a friend, but mostly hormones and that I just can’t stop. 

 

I quickly changed the conversation to her, to distract myself from my self-made “misery”.  She told me that she works here cleaning for $6.50 per hour.  She said she doesn’t qualify for Medicaid but it so hard to buy benefits on her meager income.  She also told me that both she and her daughter have diabetes.  He daughter only has Medicaid for one more year and she is hoping that minimum wage will go up to $ 7 per hour so maybe she will be able to buy benefits for her daughter.  She hopes that God will somehow help her figure that out.

 

She cleaned my room really meticulously, even doing the windows.  Many of the other cleaning ladies only take the trash out.  She did everything: the table, the floor, the bathroom, all the chairs and window ledges.  Then she left…and came back and brought me a stuffed dog.  And kindly told me that it’s a present from her to help me feel better…

 

Then I really couldn’t stop crying.  I’m still crying, so touched by her kindness.  Thank you Betty Hickson, housekeeping aide at University Hospital of Augusta.

 

“41And Jesus sat over against the treasury, and beheld how the people cast money into the treasury: and many that were rich cast in much.

  42 And there came a certain   poor widow, and she threw in two mites, which make a farthing.

  43 And he called unto him his disciples, and saith unto them, Verily I say unto you, That this poor widow hath cast more in, than all they which have cast into the treasury:

  44 For all they did cast in of their abundance; but she of her want did cast in all that she had, even all her living.” ---ST Mark 12:41-44

 

 

Sylwia

 

Biednej Wdowej Grosz

27 Lipiec 2009

 

Dzisaj jedna moja kolezanka mnie zasmucila.  To nawet nie byla jej wina, ale ja jestem w ciazy wiec o wszytko placze.  Wiec tak lezam w moim szpitalowym lozku i plakalam.  Wtedy wlasnie przyszla sprzatacza sprzatac mi pokoj.  Zapytala dlaczego placze, wiec powiedzialam jej cos o mojej kolezance i ze poprostu mam za duzo hormonow ciazy.

 

Odrazu tez zmienilam temat, aby o sobie i o moich wymyslonych problemach nie myslec.  Zaczelam pytac o nia.  Ona mi powiedziala ze ona tu pracuje i sprzata za $6.50 na godzine (to minimalna stawka).  Powiedziala ze jest jej trudno kupowac ubezpieczenie bo tak malo zarabia.  Tez mi powiedziala ze ona  i jej corka obydwie maja cukrzyce.  Ona nie ma ubezpieczenia rzadowego, a jej corka ma ubezpieczenie zadowe ale tylko na jeszcze jeden rok.  Mowi, ze ma nadzieje ze prawo sie zmieni, i ze niedlugo moze bedzie zarabiac $7 na godzine.  Moze wtedy bedzie mogla kupic dla swojej corki ubezbieczenie, jesli Bog jej pomorze.

 

Ta Pani bardzo dokladnie mi sprzatnela pokoj.  Niektore sprzataczki tylko wynosza smiecie, a ona duzo wiecej zrobila.  Umyla okna i parapety, stol, krzesla, lazienke, i wszytkie podlogi.  A potem poszla I wrocila z prezentem od niej dla mnie—nowy piesek maskotka. I powiedziam mi bardzo mile, ze ma nadzieje ze ja sie lepiej poczuje…

 

Teraz jeszcze bardzie chce mi sie plakac, i placze bo tak wzruszyla mnie jej dobroc.  Dziekuje Ci Betty Hickson, Pani sprzataczka w Szpitalu University w Augusta.

 

“(41) Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. (42) Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. (43) Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. (44) Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.” ---Ew. Marka 12:41-44

Change For the Better / Zmiana Na Lepsze

Change For the Better

July 25, 2009

 

I wanted to thank all of you for your prayers, emotional and physical support, and for your caring advice.  All that is amounting to me doing a bit better.   The last couple of days my blood pressure went down and remained stable.  I had another in depth ultrasound today and the Doppler and blood flow to the uterus look great.  My baby now weighs 5 pound 7 ounces. 

 

I also got a new doctor, a woman, ex navy, who likes to take this 1 day at a time.  She will keep me on close monitoring, but as long as things look good, she will let the baby stay in.  She is not a fan of "preemie wimpy white boys".  Girls and other races do well as preemies.  White boys do worse.  So she is willing to give this another day, one day at a time, till 37 weeks, hopefully.

 

Thank you again for your prayers and love and concern.   Don't stop praying!

 

P.S.  Attached is a picture after Gracie's "Fairy Tale Princess Ballet" class that she is taking.

 

Sylwia

 

 

 

Zmiana Na Lepsze

25 Lipiec 2009

 

Chcialam wam wszytkim podziekowac za wasze modlitwy i zyczenia zdrowia i dla mnie i dla mojego dziecka.  Dzieki wam troche lepiej sie czuje.  Moje cisnienie jest normalne prez ostatnie 2 dni.  Dziecko tez bardzo dobrze wyglada na sondzie i juz wazy 2.27 kilogramow. 

 

Mam nowego lekarza, kobiete, ktora wiele lat byla lekarzem w wojsku.  Ona te kodycje leczy z dnia na dzien.  Jesli nadal matka i dziecko zdrowo wygladaja to czeka na nastepny dzien, az to wieku dziecka 37 tygodni.  To mi sie duzo bardziej podoba niz zawsze wyjmowanie dziecko jak ma 34 tygodnie jesli matka ma wysokie cisnienie.  Ta pani lekarz tez mi powiedziala, ze dziewczynki i dzieci innych ras dobrze dorastaja jak maja 34 tygodnie podczas urodzenia.   Ale biali chlopcy sa najslabsi, wiec warto jest poczekac dluzej jesli mozna. 

 

Wiec taki jest plan, z dnia na dzien obserwujemy moj stan i dziecka stan bardzo pilnie, a kiedy sie urodzi to nie wiemy.   Odrazu bedzie cesarkie ciecie jesli cos sie pogorszy, jesli nic sie nie pogorszy, to jak bedzie mial 37 tygodni  beda urodziny.

 

Jeszcze raz dziekuje za zyczenia i modlitwy. 

 

P.S.  Przesylam zdjecia mojej coreczki Grace po  jej klasie "Taniec Ballet dla Ksiezniczek z Bajki"

 

Sylwia

In Trouble Again / Znowu Powoduje Klopoty

In Trouble Again

July 22, 2009

 

I seem to get in trouble a lot, usually unintentionally, but it is definitely my own fault.  So last night my blood pressure rose pretty high all the way to 170 and once even to 180.  It stayed like that for a few hours and then came back down.  My doctor showed up in the morning and said that I can either have the baby now or find a new doctor.  He was pretty stressed out and said he would not risk his career on such a non compliant patient.  He said that if I don't trust him as a doctor, he needs to step down; just like a president should step down if the people don't trust him.  I thought that was really funny.  Why hasn't Obama stepped down then?  It was even funnier coming from my doctor, who looks just like Obama.  I tried to find the doctor's picture on the internet but it wasn't there.  Too bad.

 

Well, I didn't have the baby, so I made some calls about a new doctor.  I was upset at first, but calmed down after my husband's office said they would make the arrangements tomorrow.

 

So this is my dilemma.  Is my baby at more risk to be born premature 6 weeks or stay inside me while I have preeclampsia?  I don't know.  I prayed and talked it over with Josh and we waiting on the new doctor's opinion.  Any of you have an opinion?

 

My friend Brandi wrote about me and my experience of being fired by the doctor on her famous blog:  http://douglassdiaries.blogspot.com/2009/07/your-favorite-crazy-lady.html

She is a much better and more entertaining writer than I, so you may want to check it out.  Just a warning, however, not this one, but many of her posts contain "language".

Sylwia

 

P.S.  No more hospital pictures today.  My husband just developed the underwater camera he took on his Disney Cruise in the Bahamas.  The pictures are of my boys swimming with stingrays. 

 

22 Lipiec 2009

Znowu Powoduje Klopoty

 

Ja czesto powoduje klopoty, choc nie celowo, ale i tak to jest moja wina.  Wczoraj w nocy  moje cisnienie wzroslo az to 180 i tak zostalo przez pare godzin.  Ale potem znowu sie obnizylo. Moj lekarz przyszedl do szpitala rano i mi powiedzial ze musze od razu miec cesarskie ciecie a jesli sie nie zgodze to musze znalesc innego lekarza.   Zdecydowalam sie znalesc innego lekarza.  Moj lekarz powiedzial jesli ja mu nie ufam to on musi odejsc, tak samo jak prezydent musi odejsc jak ludzie mu nie ufaja.  Nie wiem o co mu chodzilo.  Wiele ludzi nie ufa naszemu Obama, a on nie odchodzi.  To bylo bardzo smieszne bo moj lekarz wyglada bardzo podobnie do Obama.  Chcialam znalesc jego zdjecie na internecie aby wam pokazac, ale nie znalazlam.  Szkoda.

 

Na poczatku bylam zdenerwowana ale potem mojego meza szpital zalatwil mi nowego lekarza; jutro ja spotkam. 

 

Mam teraz dylemat.  Czy bardziej niebezpieczne jest dla mojego dziecka byc urodzone 6 tygodni za wczesnie czy byc w srodku mnie podczas mojej choroby?  Nie wiem.  Obydwa maja ryzyka.  Josh i ja wczoraj zomawialismy i sie modlilismy.  Czekamy na nowego lekarzy opinie.  Jaka jest twoja opinia?

Moja kolezanka  Brandi napisala o mnie i o tym moim doswiadczeniu na swoim website.  Ona jest bardzo smieszna.  Jesli czytasz po agielsku to ci sie moze jej styl spodobac: 

http://douglassdiaries.blogspot.com/2009/07/your-favorite-crazy-lady.html

 

Sylwia

 

P.S. Nie przesylam zdjec ze szpitala tym razem.  Moj maz wywolal klisze podwodnego aparatu ktory mial ze soba na statku Disney w Bahamas.  Na zdjeciach moje dzieci plywaja z trygonami.

Harlem

Harlem

July 20, 2009

 

I've been planning to write about this for a while, but since it's not an update, I've put it on the back burner.  Well, now that I'm in the hospital and have all kinds of time, I decided finally to journal about where we go to church. 

 

Being a Mormon has many privileges that often seem like annoyances to some.  For example, when a Mormon moves to a new place, they don't go around looking for church or congregation they would like to attend.  Instead, a congregation is assigned to them based on their street address.  Every address in the world has a specific a congregation, building, and time assigned to it.  And if it's not convenient, too bad, you can't just choose another one.  Only in very limited and special circumstances would a change be allowed.

 

This arrangement is not a bad thing and it serves a great purpose.  Before I even move, I can look up which congregation I will belong to and what time and where we will meet for church.  Also, I can call my future bishop and tell him that I'm coming and ask for him to arrange for some men to unload my moving van.  Once I arrive and attend church, right away I am assigned a companion with whom I am responsible to visit and watch over 3 or 4 other ladies in the ward.  Likewise, 2 ladies are assigned to visit and watch over me at least monthly, as are 2 men assigned to visit my family. 

This system assures and instant support system, and the opportunity to make instant friends very soon after each move.  I tell you, Mormons give new meaning to the term "organized religion".

 

Well, my current congregation is located in a city called Harlem.  The first thing that came to mind when I heard that name, was intercity New York.  But Harlem is anything but inner city.  It's a very small quaint Georgia town with 2 gas stations and 3 restaurants, and maybe 3 or 4 traffic lights. 

 

I find it funny, however, from our house, on the way to church in Harlem; we have to pass the Augusta State Medical Prison, 2 shabby bars, numerous trailer parks, and a dirt race track.  Maybe it's not that different from intercity New York after all…  

 

We tried to take pictures of all of the sites.  I even made Josh stand in front of one of the nasty bars.  We also almost got arrested taking pictures of the medical prison, (so I got one off the internet).   They were even going to confiscate my brand new camera!  I guess photographing prisons in against the law…who would have known?

 

 

20 Lipiec 2009

Harlem

Juz dlugo chcialam o tym napisac ale nie mam zawsze tak duzo czasu na pisanie w dzienniuku, wiec najczesciej pisze o moich dzieciach.  No ale teraz jak jestem w szpitalu to mam duzo czasu wiec wiecej pisze.

 

W moim kosciele mamy wiele zasad ktore dla jednego czlowieka wygladaja sie na przywileje a drugiego czlowieka irrytuja.  Naprzyklad, jesli czlonek naszego kosciola sie przeprowadza to on nie szuka sobie nowego kosciola w nowej okolicy ktory mu odpowiada.  Kadzy adres ma wyznaczony koscil i nawet wyznaczony czas kiedy do kosciola trzeba chodzic.  Jeli czas, lub miejce, lub ludzie ci nie odpowiadaja, to niestety nie masz prawa byc czlonkiem innej gminy.  Od czasu do czasu jesli powod chodzenia do nie wyznaczonego kosciola jest bardzo wazny to moze dostac pozwolenie na zmiane.  Ale to zadko.

 

Mnie ten system sie podoba bo ma wiele przywileji.  Przed przeprowadzeniem sie, moge latwo sie dowiedziec gdzie moja nowa kaplica bedzie i kto bedzie moim nowym biskupem.  Tez moge zadzwonic to biskupa i poprosic aby on zogranizowal meszczyzn aby mi pomogli sie rozpakowac.  Odrazu jak pojde do nowego kosciola to dwie kobiety sa wyznaczone aby mnie odwiedzac i mi pomagac. Tez dwoje meszczyzn jest wyznaczonych uczyc i odwiedzac moja rodzine przynajmniej raz na miesiac.  Ja tez mam wyznaczona kobiete ktora razem ze mna jest wyznaczona odwiedzac 3 lub 4 inne kobiety.  W takim systemie jest bardzo latwo od razu czuc sie jak w domu w nowym miescie i tez bardzo latwo jest poznawac przyjaciol.   Mormoniska religia to chyba najbardziej zorganizowana religia na swiecie.

 

Choc ja nie mieszkam w tym miescie, ja chodze do kosciola w miescie Harlem.  Jak te nazwe miasta najpierw uslyszalam to myslalam o niebezpiecznej dzielnicy Nowego Yorku.  Ale Harlem w Georgia to male miasteczko, ktore ma 2 stacje benzynowe, 3 restauracje, i 3 lub 4 swiatla ktore kontroluja ruch uliczny.

 

Ale po drodze od mojego domu do Harlem, musimy mijac wiezienie dla chorych wiezni, dwie niebezpieczne knajpy,  tor wyscigowy i osiedla z domami na kolkach.  Wiec moze droga do Harlem nie jest taka inna od niebezpiecznej dzielnicy Nowego Yorku!

 

Po kosciele jednego dnia sprubowalam zrobic zjecia wszytkich tych miejsc.  Kazalam mezowi stac przed jedna brudna knajpa.  Tez prawie nas policja zaaresztowala jak robilimsy zdjecia wiezieniu.  Jest to przeciwko prawu fotografowac wiezienia…ja o tym nie wiedzialam.  Policjant nawet chcial zabrac mi moj nowy aparat fotograficzny!  Wiec zdjecie wiezienia skopjowalam z internetu!

 

Sylwia

The Sneaky Patient Gets the Gift Basket/Pacjent Ktory Ucieka Dostaje Koszek Slodyczy

The Sneaky Patient Gets the Gift Basket

July 17, 2009

I'm still in the hospital and I'm feeling just fine.  My blood pressure is slowly creeping up as is the protein in my urine, but I'm still considered stable.  I'm planning to have the baby August 10^th if I continue to be stable.  The doctor wants to take the baby out in a week, at 34 weeks, but so far I'm refusing.  The baby looks very healthy, so, so far my condition is not affecting him.

 

The food is the hospital is excellent.  I get to order from a menu and there are lots of fresh fruit and veggies to choose from.  I was also informed that I can order from the cafeteria as well as from food services.  So I got two menus, but I wanted to go and look at the food.  So I asked my doctor permission to take walks.  He granted me a 10 min hall walk.  Then I asked the nurse if during my walk I could go to the cafeteria.  She told me she does not know where I go during my walk.   So I sneaked downstairs to check out the food for myself.  I must have looked like an escapee in my gown and the cashier immediately started yelling at me telling me to get out of there.  Another lady came up and tried to get my name, but I quickly escaped.  I did not want to get my nurse in trouble.

 

Well, the next day a lady from guest services shows up in my room and tells me that she found out that I was in the cafeteria and she wanted to apologize for the cashier.  She wanted to let me know I can visit the cafeteria any time.  And to show me just how sorry she was, she brought me a "little" gift basket.  It was anything but little, and it contained copious amounts of high quality chocolate, (which i mostly picked out before I took the picture). If the guest service director thinks bribing me like this will win my loyalty to University Hospital of Augusta, she is right!

 

My father and his wife Shirley also came to visit me all the way from Virginia.  He brought me a fancy gumbo lunch, took the kids to Ice Age 3D and bought us a 400 dollar fuss ball table.  The kids can't leave it alone.  It's not only fun, but it's a beautiful piece of furniture. 

 

My wonderfully generous friend Denise came over and played nanny at my house most of the week.  She cooked cleaned and make sure my kids did their chores.  My wonderful friend Naila also cleaned my house, took my kids again to her home where she fed then delicious Yemeni food.  I wish I could have been there, eating.  Gracie was very happy there today, which made my heart rejoice.  Dresden again helped at the beginning of the week, and April is coming tomorrow.  I am so blessed with these Women of God who follow His charge to care for my little ones.   

 

Enjoy the pictures of "little" gift basket, and one of the kids being entertained by the showering toilet.   Picture of my dad in the hospital, the fuss ball table and of Denise our "nanny".

 

Sylwia

 

 

 

 

Pacjent Ktory Ucieka Dostaje Koszek Slodyczy

17 Luty 2009

 

Nadal jestem w szpitalu i bardzo dobrze sie czuje.  Moje cisnienie pomalu rosnie, tez mam coraz wiecej bialka w moczu, wiec sie powoli moja choroba pogarsza ale dziecko jest nadal bardzo zdrowe.  Chce miec cesarkie ciecie 10 Sierpnia, ale lekarz chce dziecko wyjac juz za tydzien okolo 23 Lipca.  Mi to nie odpowiada, bo nie chce niemowlecia w szpitalu.  Narazie moja choroba nie ma nad nim zadnego wplywu.

 

Jedzenie tu szpitalu jest naprawde dobre.  Jest wiele swierzych warzyw i owocow i ja sama wybieram wszystko co chce jesc z menu.  Tez bylam powiadomiona ze moge zamawiac jedziecie ze stolowki dla lekrzary i pielegniarek, nie tylko ze stolowki dla pacjentow.  Ja wiec chcialam codziennie pojsc do stolowki popatrzec na jedzenie przed zamamwianiem.  Poprosilam lekarza o zezwolenie spacerowania po szpitalu.  Dal mi 10 minut.  Zapytalam pielgniarki czy w czasie spaceru moge isc do stolowki.  Ona powiedzialam ze ona "nie wie" gdzie ja chodze na spacer.  Wiec ucieklam na stolowke poparzec na jedzenie ktore bede zamawiac.  Byjac ubrana w fartuch szpitalowy, wygladalam jakbym uciekla z pokoju, i odrazu pani kasjerka kazala mi wrocic do pokoju i nie przychodzic na stolowke.  Inna pani poprosila mnie  o moje imie, ale ja szybko ucieklam.  Nastepnego dnia pani dyrektor stolowki przyszla mnie przeprosic.  Jakos mnie znalazla i powiedziala ze ja moge chodzic  na stolowke kiedy chce, i aby pokazac jak jej jest przykro o zachowanie kasjerki to przyniosla mi "maly" koszyk slodyczy.  To byl wielki koszyk i mial wiele bardzo dobrej czekolady ktora zjadlam przed zrobieniem zdjecia.  Jesli ta pani dyrektor mysli ze jej czyn zpowoduje to ze University Hospital bedzie moim ulubionym szpitlalem, to ona ma racje!

 

Moj Ojciec razaem z zona Shirley razem przyjechali mnie odwiedzic w szpitalu az ze stanu Virginia.  Na obiad ojciec mi przyniosl maja ulubiona zupe gumbo.  Wieczorem on wziol moje dzieci do kina na film Wiek Lodu 3D.  Tez Dziadek Woody kupil nam piekny stol do grania fuss ball za 400 dolarow.  Nie tylko dzieci sie naokraglo tym bawia, ale tez to wyglada jak bardzo ladny mebel w naszym domu.   

 

Moja kolezanka Denise byla u mnie "nianka" prze polowe tygodnia.  Bez platnie sprzatala dom, gotowala dzieciom jedzienie, i kierowala ich do ich prac w domu.  Moja wspaniala kolezanka Naila mila moje dzieci u siebie w domu i karmila je bardzo dobrym jedzeniem z kraju Yemen.  Ja bym chcialm u niej caly dzien jesc.  Tez znowu dzieci bylu u Dresden a dziaj przychodzi do nas kolerzanka April.

 

Przeslylam zdjecia "malego" koszyka slodyczy, tez jak dzieci sie fascynuja toaleta z natryskiem, tez odwiedzin mojego ojca w szpitalu i pieknego fuss ball stolu, no i zdjecie mojej koleazanki Denise. 

 

Sylwia

 

Compassion / Wspolczucie

July 12, 2009

Compassion

 

Since I have been in the hospital I have experience a great outpouring of compassion from my friends.  Many of my friends and family have called from all over the world.  Brother Machado, Brother Wilson, Brother Fanning, and Brother Bastian came to visit me at the hospital.  My friend Rachel, Dresden, Naila, and Miranda, watched my kids all week.  Also Jessica and Denise visited and helped make arrangements for my kids for the following weeks.  My friends Brandi and Jenny cleaned my messy house.

 

I feel in particular to mention that my friend Rachel who took care of my kids the most last week, has recently donated her kidney to her sister. Rachel is also pregnant and sick and weak herself.  She is the most Christ-like neighbor who is always willing and ready to help me.

 

My friend Dresden, who took my kids overnight one night, has 6 small children of her own, and she is in her 8^th month of pregnancy as well.  Not only did she help me last week, but has offered to continue to take my children in the near future.

 

On the day that I went into the hospital, I informed my friend Brandi, that I have a complication in my life.  My house was very messy and father who is very critical of dirty houses was coming to visit.  Since I am on bed rest in the hospital, his visit worried me.   Brandi told me not to worry that she would clean it. 

On the same day as I was admitted to the hospital, however, my friend, Brandi had a lupus flare up.  She lost most of her vision, and was very weakened, was put on heavy steroids, which made her even more weak and nauseated, and very prone to infection.   She has not improved much since, but on Thursday, she put on 5x magnification glasses and sewed new coverings for my couch pillows.  On Friday, she came to my house and cleaned it spotless, though her immune system is suppressed and she is supposed to stay away from dirt.  On Saturday, she baked bread for me and bought me some other goodies, so that my husband could take them to me on Sunday...

 

…“Greater love hath no man than this, that a man lay down his life for his friends.” John 15:13

 

12 Lipiec 2009

Wspolczucie

Od czasu kiedy przyszalm do szpitala, wiele przyjaciol mi pomaga i wspolczuje.  Wiele dostalam telefonow z calego swiata od przyjaciol i rodziny.  Z kosciola Brat Machado, brat Wilson, brat Fanning, i brat Bastian mnie w szpitalu odwiedzili.  Moje kolezanki Rachel, Dresden, Naila, i Miranda caly tydzien sie moimi dziecmi zajmowaly.  Takrze Jessica i Denise mnie odwiedzily i pomogly mi ustalic plan na natepny tydzien dla moich dzieci.  Moje kolezanki Brandi i Jenny posprzataly mi dom. 

 

Musze tez dodac ze moja przyjaciolka, Rachel, ktora obok mnie mieszka i ktora sie najbardziej moimi dziecmi zajela, niedawno oddla swoja nerke swojej siostrze.  Rachel tez jest w ciazy i sie bardzo zle czuje i jest slaba.  Ona jest bardzo Chrzescianna osoba; zawsze i we wszytkim ona jest gotowa mi pomoc.

 

Moja przyjaciolka, Dresden, ktora tez zajela sie moimi dziecmi caly dzien i noc, sama ma 6 swoich malych dzieci.  Ona tez jest w 8 miesiacu ciazy.  W tym nastepnym tygodniu ona tez zaoferowala znowu moimi dziecmi sie zajac.

 

W dniu w ktorym bylam przyjeta do szpitala, zadzwonilam do mojej kolerzanki Brandi i powiedzialam jej ze jam am komplikacje.  Moj ojciec mial zamiar przyjechac do mnie i mnie odwiedzic.  Powiedzialam jej ze moj dom jest brudny i ze moj ojciec nie lubi brudnych domow.  Ona powiedziala abym sie nie martwila bo ona przyjdzie dom posprzatac.

 

Ale w ten sam dzien jak ja bylam przyjeta do szpitala, ta przyjciolka Brandi zachorowala.  Ona ma autoimmunizacyjna chorobe ‘Lupus’.  Na jakis kolwiek czasu ona stracila wiekszosc wzroku, jest bardzo slaba i chce jej sie wymiotowac.  Lekarstwa ktore ona na to bierze powoduja ze ona nie ma odpornosci na bakterie.  Narazie jej kondycja sie nie poprawila, ale pomimo to, w czwartek on nalorzyla 5 razy powiekszajace okulary i uszyla mi nowe pokrywy na moje podzuszki do kanapy.  W piatek przyszla do mojego domu caly posprzatala, a w sobote upiekla dla mnie chleb, i poszla mi kupila mi rozne poczestunki ktore da mojemu mezu aby on mi je przyniosl w niedziele do szpitala…

 

…”Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.” Ew. Jana 15:13