July 9, 2007 Georgia-The Good, the Bad, and the Ugly
A couple of weeks ago we moved to Fort Gordon Georgia for Josh to
start his internship year at the Eisenhower Army Hospital. Fort
Gordon is located just outside the city of Augusta, Georgia. There is
an old western movie called "The Good, the Bad, and the Ugly". I
don't have any idea what the movie is about, but I think that the
title is perfect phrase to describe our move to Georgia.
The Good
I'll start out with the good news.
1. We live in a huge house (duplex). At least it seems huge to us.
In Iowa we lived in a 900 square foot 2 bedroom apartment with 4 kids.
I have no complaints about anything in Iowa. I was spent the best 4
years of my life there, but I'm just making the comparison, so that
everyone would understand why a 1600 sq. foot 4 bedroom duplex seems
like a mansion to me.
2. We don't have any carpet. The flooring here is gray industrial
linoleum squares and I love it. It is the exact same color and type
that I grew up with in Poland 33 years ago. It is easy to clean and
it does not show dirt much.
3. Since we are living on a military base in base housing, all of our
utilities, except phone and internet, are included in our rent. We
have the AC on full blast and the kids play with the water hose all
day in our backyard.
4. Our backyard had a nice concrete patio, grass, a big tree for a
swing and it backs up against a huge forest with sandy walking trails.
We've been hiking twice in our forest backyard. The sand on the
trails is so soft that we walked barefoot.
5. Thanks to Georgia's long growing season, it was not too late for
me to plant a garden. Samuel and Isaiah helped me to plant 8 tomato
plants, 15 cucumbers, 3 peppers, and basil, dill, and cilantro herbs.
It is very nice to be able to grow my own vegetables again.
6. All of our kids are having a great time exploring the woods,
playing in the yard, and having more bedrooms. Samuel and Isaiah
decided to share a room. Now that Grace and Nephi are not in their
room, the older boys are able to stay up every night reading.
7. Samuel and Isaiah don't have any neighborhood friends yet, because
no one ever comes outside here. At first I was pretty sad for them,
but now that they don't have any other friends around, they are
becoming very good friends to each other. That is the very first time
in their life that this has happened because they have such different
personalities and interests. So I am very glad for this opportunity
for Samuel and Isaiah to become good friends.
8. The grocery store on base is called the commissary. It has
wonderful food and it is cheaper even than Wal-Mart. It has lots of
imported German, Asian, and Mexican food. A 12 pack of cheese sticks
costs only 2 dollars! It has a good variety of health and organic
food as well and at a quarter of the price of a health food store!
The Bad
1. The commissary does not pay the baggers, so we are obliged to tip
them. I guess with all of the savings on food, I should not be so
stingy, but for the first two weeks here we did not get paid and we
had some moving expenses. Luckily we were able to borrow some money
from my sister and from Josh's brother or we would not have made it.
2. Due to our lack of paycheck, we were not able to connect a phone or
the internet for the first couple of weeks. Also, as it is custom in
the army, they did make mistakes on our first paycheck, and hardly
paid us anything at all. It takes a lot of effort to fix paycheck
errors and it takes even longer to get back pay. So I'm sure it will
be while before we are getting all that we were promised.
3. The army base does not manage the housing on base anymore, so it
is run more like a business. You don't have to have kids to live in a
4 bedroom duplex house. You just have to be allotted the right amount
of money. So, not that many families live here. We have an older
couple on one side of us, and a lady on the other. Also no one ever
goes outside. So it is hard to meet people in the neighborhood.
4. The army base is on the very outskirts of town, so it takes at
least 20 minutes to drive anywhere. I am not organized enough yet to
plan three hour outings, so I mostly stay at home…and I don't even
have a phone to call anyone!
5. For reasons mentioned below, I have to clean my house all of the
time. I don't like cleaning that much. I'm fine with cleaning once
a day, but not three or four times per day. I'm getting really tired
of it…
The Ugly
By far the worst and the ugliest part of moving to Georgia are the
cockroaches. Here everyone tries to downplay their presence by
calling them palmetto bugs. I looked it up on the internet and it's
just a fancy name for a cockroach.
There are two kinds of roaches in the US. The small kind, that like
to come out at night are called German cockroaches. The giant,
flying, day or night, disgusting smelling kind are called American
cockroaches. Guess which ones we have in Georgia? You guessed it,
the giant ones!
In fact, I just about had a nervous breakdown, thanks to the giant
cockroaches. I have a genuine phobia of cockroaches because of
childhood trauma. When I was 11 years old we moved to the United
States from Germany and we were very poor and unfamiliar with roaches
and pesticides. We were "sponsored" by a Polish Catholic convent in
San Antonio, Texas. The first week or so we stayed in a little house
on the convent grounds, which was infested by cockroaches. They were
the large (2 inches) flying kind and often landed on our head and
hair. Even after we moved away from the convent, our cockroach
adventures did not end. At night, I sometimes felt roaches crawling
on me and a couple times when I got out of the shower and dried myself
off, a roach that was sitting on my towel crawled down my wet body.
They were everywhere in our kitchen and I often found them among my
clothes in my closet.
Luckily there were no cockroaches in Utah or Iowa, so for many years
my fears lay dormant. A few days ago, however, as I was going to
switch the laundry at night, a giant cockroach scurried across the
floor. I woke Josh up and made him kill it and carry the dead carcass
across the street in his underwear. And the rest of the night I could
not sleep. I sat terrified on my bed and flinched and cried every
time I noticed a speck on the wall or saw a shadow move. I called the
pest control service and they have come out twice already, but still
today I saw another roach behind the couch. Needless to say, I'm
having a really hard time relaxing in my own house. I don't leave a
speck of food out anywhere, I don't walk around the house at night,
and I don't open cupboards; I have Samuel do it. I carefully check my
towel and clothes and blanket before they touch my body. Josh
switches the laundry, and constantly my eyes scan the floor for
movement. I think I'm going crazy…
I finally found some boric acid at the hardware store. I plan to
cover every nook and cranny of my house with it. I'm about half way
done; pest control and cleaning is consuming my life…so far that's my
life in Georgia.
I'm attaching some pictures of our new house. The first two are taken
in the backyard. The third one is of Samuel sitting on the side of
the house next to my tomato plants. The next three are in the forest
that starts at the back of our backyard. On one of them we buried
Isaiah in the sandy forest floor. The next two are taken in our
living room during a play that Isaiah put together. And last, but not
least, the American Cockroach. You can see its size relative to the
size of a brick.
Sylwia
9 Lipiec 2007 Georgia-To Co Dobre, Co Zle, i Co Wstretne
Pare tygodni temu przeprowadzilismy sie stanu Georgia na baze wojskowa
Fort Gordon. Tu moj maz zaczyna pierwszy rok swojej prakrtyki jako
lekarz. Juz mial dwa lata praktyki jako student, ale teraz praktyka
jako lekarz. Fort Gordon jest niedaleko miasta Augusta.
Jest taki stary "western" film pod tytulem, "To Co Dobre, Co Zle, i Co
Wstretne". Nie wiem o czym ten film jest, ale tytul mi sie podoba na
opisanie co mi sie tu w Georgia podoba a co mi sie nie podoba.
To Co Dobre
1. Mieszkamy w bardzo duzym domu. Ten dom jest przyklejony do
jeszcze jednego domu. Mamy 4 sypialnie, dwie lazienki, 2 duze pokoje,
pokoj na pralnie, i pokoj na spizarnie, no i kuchnie. To dla mnie
jest bardzo duzo, bo w Iowa mieszkalam w mieszkaniu co ma 3 pokoje.
2. Nie mamy dywanow. Nasz caly ostatni dom byl pokryty dywanem. Ja
tego nie lubie bo nie mozna tego wyprac jak dzieci maja rozwolnienie
lub jak wymiotuja. Tutaj nie ma zadnych dywanow. Jest taka sama
podloga jak mialam w Polsce jak bylam malutka. Tak latwo jest podloge
wymyc i dla mnie to nawet ladnie wyglada. To chyba nazywaja sie
plytki PCW. Bardzo to lubie.
3. Mieszkajac na bazie wojskowej nie musimy placic za czynsz, lub
wode, lub gas, lub elekrycznosc. Tylko placimy za telefon in za
internet. Oczywiscie to mi sie podoba. Duzo uzywamy klimatyzacji, bo
w Gerogia jest bardzo goraco, i duzo dieczi bawia sie woda na dworzu.
4. Mamy duzy ogrodek, i nawet mamy kawelek betonu zeby postawic stol
i krzesla na dworzu. Zaraz po ogrodem jest las. Las jest bardzo
piekny i na ziemi w lesie jest miekki piasek wiec nieraz chodzimy na
spacer na bosaka.
5. W Georgia jest bardzo cieplo przez dlugi czas, wiec mialam okazje
zasadzic pomidory, ogorki, papryki, i ziola, chos juz jest lipiec. Tu
dluzej rosliny moga rosnac bo nawet w jesen jest cieplo. Ja bardzo
lubie warzywa z ogrodka wiec ciesze sie ta okazja.
6. Dzieciom bardzo sie podoba nasz ogrod, las, duze drewo obok domu i
to ze maja wiecej pokoji. Samuel i Isaiah postanowili ze chca razem
miec pokoj, ale ciesza sie ze Nefi i Grace sa w innym pokoju. Bo
teraz Samuel i Isaiah wieczorem moga sobie czytac ksiazki jak wszyscy
inni spia.
7. Samuel i Isaiah nie maja tu jeszcze zadnych kolegow, wiec zaczeli
sie bardzo duzo nawzajem bawic. To jest bardzo dobre, bo oni maja
zupelnie inna osobowosc i innymi zeczami sie interesuja. Ale teraz
bardzo duzo sie nawzajem bawia i sa dobrymi przyjaciolmi.
8. Sklep sporzywczy na bazie wojskowej jest bardzo tani. Jedzenie
mozna kupic za grosze. Tez w tym sklepie jest duzo potraw z
niemczech, z azji, i z meksyku. Bardzo lubie taki ziarnisty chleb z
niemiec, sledzie, i drzem ze sliwek. Nareszce moge te zeczy kupic.
Tez w tym skepie jest wiele zdrowego naturalnego jedzenia. Takie
jedzenie jest bardzo drogie w Ameryce. Ale w tym sklepie wcale nie
jest drogie.
To Co Zle
1. Jedno co mi sie nie podoba w tym sklepie jest ze ludzie co pakuja
nam jedzenie do workow nie dostaja za to zadnych pieniedzy, wiec my
musimy im placic za pakowanie. Ja nie chce byc skapa, ale to nie bylo
dobre dla mnie na poczatku, bo jak tu przyjechalam do nie mialam za
duzo pieniedzy. Mielismy troche kosztow przeprowadzki, i tez Josh
nie dostawal pesji przez miesiac. Pozyczylismy troche pieniedzy od
Kingi it tez od Josha brata.
2. Przez to ze nie mielismy za duzo pieniedzy, przez pare tygodni nie
mialam telefonu ani internetu. Trudno jest sprawy zalatwiac tu bez
telefonu. Tez wojsko zrobilo kilka bledow jak pare dni temu dali nam
pesje. Bardzo malo nam zaplacili. Dlugo to zajmuje czasu zeby
naprawic bledy w dokumentach w wojsku. Wszytko co jest prowadzone
przez zad, nie jest sprawne. Wiec zajmie to wiele czasu az nasze
pesja bedzie prawidlowa.
3. Dookola nas nie mieszka tak wiele rodzin z dziecmi jak
oczekiwalam. Pojednej stronie mieszka starsza para, a po drugiej
mieszka mloda pani. Kilka domow dalej jest troche dzieci, ale to
nigdy nikt nie wychodzi na dwor. Moje dzieci w Iowa lubily byc caly
dzien na dworzu z kolegami. Choc dookola nas ludzie mieszkaja, zawsze
sa w domu wiec trudno jest spotkac ludzi na dworzu.
4. Baza wojskowa jest poza miastem, wiec oprocz 3 sklepow tu na
bazie, wszytko jest daleko. Zajmuje mi przynajmniej 20 minut
gdziekowiek dojechac samochodem. W malymi dziemci to jest
skomplikowane, bo trzeba sie przygotowac na 3 godzinowa wycieczke do
sklepu, lub do kina, lub do biblioteki. Na razie nie jestem
wystarczajaca zorganizowana zeby tak na 3 godziny wyjezdzac, wiec prze
ostatnie pare tygodni jestem w domu. I nawet nie moge do kolezanek
zadzwonic bo nie mam telefonu!
5. Caly czas musze sprzatac dom. Nastepna czesc tego email opowie
dlaczego. Ja nie lubie tak czesto sprzatac. Wole sprzatac raz na
dzien, anie trzy lub cztery razy dziennie. Wiec sprzatanie mi sie nie
podoba!
To Co Wstretne
Najbardziej wstretna zecz tu w stanie Georgia to sa karaluchy. W
ameryce sa dwa gatunki karaluchow. Pierszy gatunet jest maly, boji
sie swiatla, i nazywa sie niemiecki karaluch. Nie wiem dlaczego, bo w
niemczech nie ma karaluchow. Drugi gatunet tu w Stanach nazywa sie
amerykanski karaluch. Te amerykanskie karaluchy sa wielkie 3-6cm,
umieja latac, nie boja sie ludzi ani swiatla i smierdza. Zgadnij jaki
gatunek maja tu w Gerogia…niestety te wielkie Amerykanskie!
Ja mam prawdziwa fobie tych karaluchow. Bo jak mialam 11 i
przyjechalam do Ameryki to najpierw mieszkalam w Teksasie. Pierwszy
tydzien w Ameryce mieszkalismy w klasztorze polskich zakonnic. Na
ziemi tego klasztoru bylo kilka malych domkow. My nocowalismy w
jednym z tych domkow przez okolo tydzien. Tam bylo bardzo duzo
kalaruchow. Fruwaly i ladowaly mi na glowie. Bardzo sie tym
przestraszylam.
Nawet jak sie wyprowadzilismy z tego domku, to nasze przygody z
kalaruchami sie nie skonczyly. Czesto jak spalam to czulam jak po
mnie w nocy chodzily. Pare razy jak po kapaniu, jak sie recznikiem
wycieralam to kalaruch chodzil po mojim mokrym ciele. Byly one w
mojej szafie i w moich ubraniach i tez oczywiscie w kuchni. Nie
znalismy sie na metodach tepienia tych wstretnych robakow. Tez na to
nie mielismy za duzo pieniedzy.
W stanie Utah i w stanie Iowa nie ma karaluchow. Wiec przez wiele lat
o tym nie myslalam i nie wiedzialam ze mam te fobie. Ale jak
piewszego dnia poszlam do pokoju z pralka zeby wysuszyc ubrania to
zobaczylam wielkiego karalucha. Wpadlam w panike. Obudzilam mojego
meza i kazalam mu to zabic i wyniesc na druga strone ulicy, choc on
byl w majtkach. Cala noc nie spalam ale czuwalam i patrzylam dookola
scian i podlogi czy cos sie ruszalo.
Juz trzy razy zawolalam firme ktora przychodzi likwidowac karaluchy i
tez sama kupilam kwas borowy, ktory nie jest szkodliwy dla ludzi ale
ktory zabija karaluchy. Poj mojego domu jest juz tym kwasem pokryty.
Caly dzien sprzatam i nie mam zadnego jedzenie w kuchni. Nawet
pomidorow, ktorych normanlnie nie lubie chowac do loduwki. Ale teraz
sa schowane. Boje sie chodzic po domu w nocy, lub otwierac szafki.
Narazie to cale moje zycie okreca sie dookola sprzatania i
kontrolowania tych wstretnych szkodnikow….
Pierwsze dwa zdjecia byly zrobione z tylu mojego domu jak dzieci bawia
sie woda. Na nastepnym zdjeciu Samuel siedzi obok moich pomidorow na
jednej stronie domu. Nasptepne trzy zdjecia sa z lasu ktory jest
odrazu z tylu naszego domu. Na jedym zdjeciu Isaiah jest zakryty
piaskiem w lesie. Nastepne dwa zdjecia sa zrobione w naszym duzym
pokoju, jak Isaiah zorganizowal nam mala sztuke. No in na ostatnim
zdjeciu jest amerykanski karaluch. Widac jaki jest wielki na tle
cegly.
Sylwia
A couple of weeks ago we moved to Fort Gordon Georgia for Josh to
start his internship year at the Eisenhower Army Hospital. Fort
Gordon is located just outside the city of Augusta, Georgia. There is
an old western movie called "The Good, the Bad, and the Ugly". I
don't have any idea what the movie is about, but I think that the
title is perfect phrase to describe our move to Georgia.
The Good
I'll start out with the good news.
1. We live in a huge house (duplex). At least it seems huge to us.
In Iowa we lived in a 900 square foot 2 bedroom apartment with 4 kids.
I have no complaints about anything in Iowa. I was spent the best 4
years of my life there, but I'm just making the comparison, so that
everyone would understand why a 1600 sq. foot 4 bedroom duplex seems
like a mansion to me.
2. We don't have any carpet. The flooring here is gray industrial
linoleum squares and I love it. It is the exact same color and type
that I grew up with in Poland 33 years ago. It is easy to clean and
it does not show dirt much.
3. Since we are living on a military base in base housing, all of our
utilities, except phone and internet, are included in our rent. We
have the AC on full blast and the kids play with the water hose all
day in our backyard.
4. Our backyard had a nice concrete patio, grass, a big tree for a
swing and it backs up against a huge forest with sandy walking trails.
We've been hiking twice in our forest backyard. The sand on the
trails is so soft that we walked barefoot.
5. Thanks to Georgia's long growing season, it was not too late for
me to plant a garden. Samuel and Isaiah helped me to plant 8 tomato
plants, 15 cucumbers, 3 peppers, and basil, dill, and cilantro herbs.
It is very nice to be able to grow my own vegetables again.
6. All of our kids are having a great time exploring the woods,
playing in the yard, and having more bedrooms. Samuel and Isaiah
decided to share a room. Now that Grace and Nephi are not in their
room, the older boys are able to stay up every night reading.
7. Samuel and Isaiah don't have any neighborhood friends yet, because
no one ever comes outside here. At first I was pretty sad for them,
but now that they don't have any other friends around, they are
becoming very good friends to each other. That is the very first time
in their life that this has happened because they have such different
personalities and interests. So I am very glad for this opportunity
for Samuel and Isaiah to become good friends.
8. The grocery store on base is called the commissary. It has
wonderful food and it is cheaper even than Wal-Mart. It has lots of
imported German, Asian, and Mexican food. A 12 pack of cheese sticks
costs only 2 dollars! It has a good variety of health and organic
food as well and at a quarter of the price of a health food store!
The Bad
1. The commissary does not pay the baggers, so we are obliged to tip
them. I guess with all of the savings on food, I should not be so
stingy, but for the first two weeks here we did not get paid and we
had some moving expenses. Luckily we were able to borrow some money
from my sister and from Josh's brother or we would not have made it.
2. Due to our lack of paycheck, we were not able to connect a phone or
the internet for the first couple of weeks. Also, as it is custom in
the army, they did make mistakes on our first paycheck, and hardly
paid us anything at all. It takes a lot of effort to fix paycheck
errors and it takes even longer to get back pay. So I'm sure it will
be while before we are getting all that we were promised.
3. The army base does not manage the housing on base anymore, so it
is run more like a business. You don't have to have kids to live in a
4 bedroom duplex house. You just have to be allotted the right amount
of money. So, not that many families live here. We have an older
couple on one side of us, and a lady on the other. Also no one ever
goes outside. So it is hard to meet people in the neighborhood.
4. The army base is on the very outskirts of town, so it takes at
least 20 minutes to drive anywhere. I am not organized enough yet to
plan three hour outings, so I mostly stay at home…and I don't even
have a phone to call anyone!
5. For reasons mentioned below, I have to clean my house all of the
time. I don't like cleaning that much. I'm fine with cleaning once
a day, but not three or four times per day. I'm getting really tired
of it…
The Ugly
By far the worst and the ugliest part of moving to Georgia are the
cockroaches. Here everyone tries to downplay their presence by
calling them palmetto bugs. I looked it up on the internet and it's
just a fancy name for a cockroach.
There are two kinds of roaches in the US. The small kind, that like
to come out at night are called German cockroaches. The giant,
flying, day or night, disgusting smelling kind are called American
cockroaches. Guess which ones we have in Georgia? You guessed it,
the giant ones!
In fact, I just about had a nervous breakdown, thanks to the giant
cockroaches. I have a genuine phobia of cockroaches because of
childhood trauma. When I was 11 years old we moved to the United
States from Germany and we were very poor and unfamiliar with roaches
and pesticides. We were "sponsored" by a Polish Catholic convent in
San Antonio, Texas. The first week or so we stayed in a little house
on the convent grounds, which was infested by cockroaches. They were
the large (2 inches) flying kind and often landed on our head and
hair. Even after we moved away from the convent, our cockroach
adventures did not end. At night, I sometimes felt roaches crawling
on me and a couple times when I got out of the shower and dried myself
off, a roach that was sitting on my towel crawled down my wet body.
They were everywhere in our kitchen and I often found them among my
clothes in my closet.
Luckily there were no cockroaches in Utah or Iowa, so for many years
my fears lay dormant. A few days ago, however, as I was going to
switch the laundry at night, a giant cockroach scurried across the
floor. I woke Josh up and made him kill it and carry the dead carcass
across the street in his underwear. And the rest of the night I could
not sleep. I sat terrified on my bed and flinched and cried every
time I noticed a speck on the wall or saw a shadow move. I called the
pest control service and they have come out twice already, but still
today I saw another roach behind the couch. Needless to say, I'm
having a really hard time relaxing in my own house. I don't leave a
speck of food out anywhere, I don't walk around the house at night,
and I don't open cupboards; I have Samuel do it. I carefully check my
towel and clothes and blanket before they touch my body. Josh
switches the laundry, and constantly my eyes scan the floor for
movement. I think I'm going crazy…
I finally found some boric acid at the hardware store. I plan to
cover every nook and cranny of my house with it. I'm about half way
done; pest control and cleaning is consuming my life…so far that's my
life in Georgia.
I'm attaching some pictures of our new house. The first two are taken
in the backyard. The third one is of Samuel sitting on the side of
the house next to my tomato plants. The next three are in the forest
that starts at the back of our backyard. On one of them we buried
Isaiah in the sandy forest floor. The next two are taken in our
living room during a play that Isaiah put together. And last, but not
least, the American Cockroach. You can see its size relative to the
size of a brick.
Sylwia
9 Lipiec 2007 Georgia-To Co Dobre, Co Zle, i Co Wstretne
Pare tygodni temu przeprowadzilismy sie stanu Georgia na baze wojskowa
Fort Gordon. Tu moj maz zaczyna pierwszy rok swojej prakrtyki jako
lekarz. Juz mial dwa lata praktyki jako student, ale teraz praktyka
jako lekarz. Fort Gordon jest niedaleko miasta Augusta.
Jest taki stary "western" film pod tytulem, "To Co Dobre, Co Zle, i Co
Wstretne". Nie wiem o czym ten film jest, ale tytul mi sie podoba na
opisanie co mi sie tu w Georgia podoba a co mi sie nie podoba.
To Co Dobre
1. Mieszkamy w bardzo duzym domu. Ten dom jest przyklejony do
jeszcze jednego domu. Mamy 4 sypialnie, dwie lazienki, 2 duze pokoje,
pokoj na pralnie, i pokoj na spizarnie, no i kuchnie. To dla mnie
jest bardzo duzo, bo w Iowa mieszkalam w mieszkaniu co ma 3 pokoje.
2. Nie mamy dywanow. Nasz caly ostatni dom byl pokryty dywanem. Ja
tego nie lubie bo nie mozna tego wyprac jak dzieci maja rozwolnienie
lub jak wymiotuja. Tutaj nie ma zadnych dywanow. Jest taka sama
podloga jak mialam w Polsce jak bylam malutka. Tak latwo jest podloge
wymyc i dla mnie to nawet ladnie wyglada. To chyba nazywaja sie
plytki PCW. Bardzo to lubie.
3. Mieszkajac na bazie wojskowej nie musimy placic za czynsz, lub
wode, lub gas, lub elekrycznosc. Tylko placimy za telefon in za
internet. Oczywiscie to mi sie podoba. Duzo uzywamy klimatyzacji, bo
w Gerogia jest bardzo goraco, i duzo dieczi bawia sie woda na dworzu.
4. Mamy duzy ogrodek, i nawet mamy kawelek betonu zeby postawic stol
i krzesla na dworzu. Zaraz po ogrodem jest las. Las jest bardzo
piekny i na ziemi w lesie jest miekki piasek wiec nieraz chodzimy na
spacer na bosaka.
5. W Georgia jest bardzo cieplo przez dlugi czas, wiec mialam okazje
zasadzic pomidory, ogorki, papryki, i ziola, chos juz jest lipiec. Tu
dluzej rosliny moga rosnac bo nawet w jesen jest cieplo. Ja bardzo
lubie warzywa z ogrodka wiec ciesze sie ta okazja.
6. Dzieciom bardzo sie podoba nasz ogrod, las, duze drewo obok domu i
to ze maja wiecej pokoji. Samuel i Isaiah postanowili ze chca razem
miec pokoj, ale ciesza sie ze Nefi i Grace sa w innym pokoju. Bo
teraz Samuel i Isaiah wieczorem moga sobie czytac ksiazki jak wszyscy
inni spia.
7. Samuel i Isaiah nie maja tu jeszcze zadnych kolegow, wiec zaczeli
sie bardzo duzo nawzajem bawic. To jest bardzo dobre, bo oni maja
zupelnie inna osobowosc i innymi zeczami sie interesuja. Ale teraz
bardzo duzo sie nawzajem bawia i sa dobrymi przyjaciolmi.
8. Sklep sporzywczy na bazie wojskowej jest bardzo tani. Jedzenie
mozna kupic za grosze. Tez w tym sklepie jest duzo potraw z
niemczech, z azji, i z meksyku. Bardzo lubie taki ziarnisty chleb z
niemiec, sledzie, i drzem ze sliwek. Nareszce moge te zeczy kupic.
Tez w tym skepie jest wiele zdrowego naturalnego jedzenia. Takie
jedzenie jest bardzo drogie w Ameryce. Ale w tym sklepie wcale nie
jest drogie.
To Co Zle
1. Jedno co mi sie nie podoba w tym sklepie jest ze ludzie co pakuja
nam jedzenie do workow nie dostaja za to zadnych pieniedzy, wiec my
musimy im placic za pakowanie. Ja nie chce byc skapa, ale to nie bylo
dobre dla mnie na poczatku, bo jak tu przyjechalam do nie mialam za
duzo pieniedzy. Mielismy troche kosztow przeprowadzki, i tez Josh
nie dostawal pesji przez miesiac. Pozyczylismy troche pieniedzy od
Kingi it tez od Josha brata.
2. Przez to ze nie mielismy za duzo pieniedzy, przez pare tygodni nie
mialam telefonu ani internetu. Trudno jest sprawy zalatwiac tu bez
telefonu. Tez wojsko zrobilo kilka bledow jak pare dni temu dali nam
pesje. Bardzo malo nam zaplacili. Dlugo to zajmuje czasu zeby
naprawic bledy w dokumentach w wojsku. Wszytko co jest prowadzone
przez zad, nie jest sprawne. Wiec zajmie to wiele czasu az nasze
pesja bedzie prawidlowa.
3. Dookola nas nie mieszka tak wiele rodzin z dziecmi jak
oczekiwalam. Pojednej stronie mieszka starsza para, a po drugiej
mieszka mloda pani. Kilka domow dalej jest troche dzieci, ale to
nigdy nikt nie wychodzi na dwor. Moje dzieci w Iowa lubily byc caly
dzien na dworzu z kolegami. Choc dookola nas ludzie mieszkaja, zawsze
sa w domu wiec trudno jest spotkac ludzi na dworzu.
4. Baza wojskowa jest poza miastem, wiec oprocz 3 sklepow tu na
bazie, wszytko jest daleko. Zajmuje mi przynajmniej 20 minut
gdziekowiek dojechac samochodem. W malymi dziemci to jest
skomplikowane, bo trzeba sie przygotowac na 3 godzinowa wycieczke do
sklepu, lub do kina, lub do biblioteki. Na razie nie jestem
wystarczajaca zorganizowana zeby tak na 3 godziny wyjezdzac, wiec prze
ostatnie pare tygodni jestem w domu. I nawet nie moge do kolezanek
zadzwonic bo nie mam telefonu!
5. Caly czas musze sprzatac dom. Nastepna czesc tego email opowie
dlaczego. Ja nie lubie tak czesto sprzatac. Wole sprzatac raz na
dzien, anie trzy lub cztery razy dziennie. Wiec sprzatanie mi sie nie
podoba!
To Co Wstretne
Najbardziej wstretna zecz tu w stanie Georgia to sa karaluchy. W
ameryce sa dwa gatunki karaluchow. Pierszy gatunet jest maly, boji
sie swiatla, i nazywa sie niemiecki karaluch. Nie wiem dlaczego, bo w
niemczech nie ma karaluchow. Drugi gatunet tu w Stanach nazywa sie
amerykanski karaluch. Te amerykanskie karaluchy sa wielkie 3-6cm,
umieja latac, nie boja sie ludzi ani swiatla i smierdza. Zgadnij jaki
gatunek maja tu w Gerogia…niestety te wielkie Amerykanskie!
Ja mam prawdziwa fobie tych karaluchow. Bo jak mialam 11 i
przyjechalam do Ameryki to najpierw mieszkalam w Teksasie. Pierwszy
tydzien w Ameryce mieszkalismy w klasztorze polskich zakonnic. Na
ziemi tego klasztoru bylo kilka malych domkow. My nocowalismy w
jednym z tych domkow przez okolo tydzien. Tam bylo bardzo duzo
kalaruchow. Fruwaly i ladowaly mi na glowie. Bardzo sie tym
przestraszylam.
Nawet jak sie wyprowadzilismy z tego domku, to nasze przygody z
kalaruchami sie nie skonczyly. Czesto jak spalam to czulam jak po
mnie w nocy chodzily. Pare razy jak po kapaniu, jak sie recznikiem
wycieralam to kalaruch chodzil po mojim mokrym ciele. Byly one w
mojej szafie i w moich ubraniach i tez oczywiscie w kuchni. Nie
znalismy sie na metodach tepienia tych wstretnych robakow. Tez na to
nie mielismy za duzo pieniedzy.
W stanie Utah i w stanie Iowa nie ma karaluchow. Wiec przez wiele lat
o tym nie myslalam i nie wiedzialam ze mam te fobie. Ale jak
piewszego dnia poszlam do pokoju z pralka zeby wysuszyc ubrania to
zobaczylam wielkiego karalucha. Wpadlam w panike. Obudzilam mojego
meza i kazalam mu to zabic i wyniesc na druga strone ulicy, choc on
byl w majtkach. Cala noc nie spalam ale czuwalam i patrzylam dookola
scian i podlogi czy cos sie ruszalo.
Juz trzy razy zawolalam firme ktora przychodzi likwidowac karaluchy i
tez sama kupilam kwas borowy, ktory nie jest szkodliwy dla ludzi ale
ktory zabija karaluchy. Poj mojego domu jest juz tym kwasem pokryty.
Caly dzien sprzatam i nie mam zadnego jedzenie w kuchni. Nawet
pomidorow, ktorych normanlnie nie lubie chowac do loduwki. Ale teraz
sa schowane. Boje sie chodzic po domu w nocy, lub otwierac szafki.
Narazie to cale moje zycie okreca sie dookola sprzatania i
kontrolowania tych wstretnych szkodnikow….
Pierwsze dwa zdjecia byly zrobione z tylu mojego domu jak dzieci bawia
sie woda. Na nastepnym zdjeciu Samuel siedzi obok moich pomidorow na
jednej stronie domu. Nasptepne trzy zdjecia sa z lasu ktory jest
odrazu z tylu naszego domu. Na jedym zdjeciu Isaiah jest zakryty
piaskiem w lesie. Nastepne dwa zdjecia sa zrobione w naszym duzym
pokoju, jak Isaiah zorganizowal nam mala sztuke. No in na ostatnim
zdjeciu jest amerykanski karaluch. Widac jaki jest wielki na tle
cegly.
Sylwia
No comments:
Post a Comment